Deze mensen moeten in de meeste, dan wel niet alle gevallen, verplicht solliciteren, om hun bestaande minimale uitkering in stand te kunnen houden.
Wat onze regering niet begrijpt, tevens de meeste overheidsinstanties, het UWV en de gemeenten niet te vergeten, is dat deze langdurig werkzoekenden er soms geen zin meer in hebben, omdat ze jarenlang altijd de volgende antwoorden krijgen op hun reacties op vacatures: “Helaas...”, “Tot onze spijt”, “U bent helaas niet door de volgende selectieronde gekomen”. Als je zulke 'opmerkingen' jaar in en jaar uit krijgt voorgeschoteld, dan kan men zich wel indenken, dat bij de meesten de moed in de schoenen zal zakken, om ooit nog eens normaal aan het werk te komen.
Vooral mensen boven de 40 hebben hier voornamelijk last van. Begrijp mij niet verkeerd, zelfs goed opgeleide jongeren hebben hier last van. Maar bij de 40-plussers is dit het ergste.
Natuurlijk wil iedereen die in een (bijstand)uitkering zit weer normaal aan de slag. Ik ook!
Ik ben zelfs bereid om concessies te doen betreffende de beloning als ik betaald werk zou krijgen. Ik heb geen diploma's betreffende het werk wat ik nu doe. Wat doe ik dan? De functie die ik vervul als vrijwilliger: Medewerker Inkoop. In feite doe ik alles wat de inkoper voornamelijk ook doet. En in de bijna 3 jaar waarbij ik deze functie vervul, leerde ik elke dag wel wat. En nog steeds!
Daarvoor werkte ik als Magazijnbeheerder, en runde het magazijn toendertijd helemaal alleen, waarbij ik hulp had van 3 tot 4 medewerkers. Iedereen wist van elkaar wat deze moest doen.
Om alles af te ronden: Ik ben goed in de gehele magazijnadministratie, ik ben goed als medewerker inkoop (assistent), en in de meeste gevallen ook in alle activiteiten die qua administratie te maken hebben.
Dus: Ik heb genoeg kwaliteiten, ervaring, en wilskracht om door te gaan.
Men moet mij wel in de gelegenheid stellen, om dit allemaal te kunnen bewijzen!
Ik wil weer betaald werk! Dat neemt niet weg dat mijn huidige werk als vrijwilliger niet belangrijk is. Dit werk is juist héél erg belangrijk voor mij. Als ik niet als vrijwilliger bezig was, leerde ik niets. Dan had ik mijn huidige kennis van de afgelopen 5 jaar ook nooit gekregen. Als ik niet als vrijwilliger bezig was, dan zou ik nou thuis zitten. Ik doe belangrijk werk, waarbij ik mijn eigenwaarde in stand houd!
Er is zelfs een EVC-traject ingezet, om te laten zien wat ik kan. Tevens heb ik een referentiebrief, die ik met trots kan tonen.
Wie heeft er baat bij om mij als vrijwilliger te laten werken voor langer dan noodzakelijk is?
Begrijp me niet verkeerd. De situatie tussen mij en het bedrijf waar ik als vrijwilliger werk, is makkelijk uit te leggen. Dit is een win-win-situatie! Alles wat ik nu aan extra kennis heb vergaard, heb ik daar geleerd, en daar ben ik ook uitermate trots op! En dat bedrijf zal ik altijd een warm hart toedragen, ook omdat men mij de kans heeft gegeven om te laten zien wat ik kan. En ik kan meer dan de meeste mensen van mij verwachten, of denken te weten.
Het probleem: Doordat ik niet de juiste diploma's heb, of zelfs niet de noodzakelijke diploma's, word ik bij de meeste vacatureprocedures bijna gelijk afgewezen, en dat ondanks dat ik in korte tijd zelfs meer geleerd heb, dan iemand die pas aan een soortgelijke opleiding begint. Dat is toch een beetje een omgekeerde wereld. Ik ben goed in de praktische zaken, dat heb ik al lang bewezen...
Ik blijf doorgaan, want ik wil absoluut weer werken…. Betaald werken!
Wie
wil mij helpen aan
een betaalde baan?
Jo
Senster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten